De meeste protocols voor planten introduceren een precipitatiestap om de eiwitten aan te reiken en te scheiden van de storende componenten. Banaan bevat uitzonderlijk hoge concentraties van oxiderende enzymes (vb polyphenol oxydase), fenolische componenten (enkelvoudige fenolen, flavonoïden, tannines, lignine), koolhydraten, terpenen, suberine en was. Banaan is daarenboven een goed voorbeeld van een weerspannige plantensoort aangezien banaan hoge concentraties aan storende stoffen bevat. Bijgevolg hebben plantencellen relatief gezien een laag eiwitgehalte in vergelijking met zoogdier- en bacteriecellen.

Het cytosol vertegenwoordigt slechts 1 tot 2% van het totale celvolume. De celwand en de vacuole vertegenwoordigen het grootste deel van de celmassa. De meeste plantenweefsels vergen extra aandacht en maatregelen voor eiwitextractie. De staalvoorbereiding is een van de fundamenten en is essentieel voor een goed resultaat. Hoofdstuk II concentreert zich op de specifieke problemen die gepaard gaan met de eiwitextractie van weerspannige plantenweefsels en op 2DE. Eiwitten zijn in vergelijking met nucleïnezuren relatief gezien zeer goed bewaard gebleven tijdens de evolutie. Inzicht in de genen en de studie van genexpressie kan relatief gemakkelijk gerealiseerd worden door de intacte banaaneiwitten te vergelijken met die van modelorganismen. Banaan is immers zeer gering gekarakteriseerd op genetisch niveau. Voor onderzoek van de banaaneiwitten is tweedimensionele gelelectroforesis (2DE) en tandem massaspectrometrie (MS/MS) de meest succesvolle aanpak. Het eerste hoofdstuk van dit manuscipt biedt een beknopt overzicht van de bestaande technologie met de nadruk op 'proteomics' en zijn geassocieerde technieken. Inzicht in de genen en de studie van genexpressie kan op verscheidene manieren aangepakt worden. Gezien het belang van het bewaren van onze biodiversiteit is het van cruciaal belang om een inzicht te verwerven in de aanpassingsmechanismen die plaatsvinden tijdens de voorbehandeling en om de variëteitspecifieke reacties te begrijpen. Desondanks de voorbehandeling heeft meer dan de helft van de Bioversity International collectie lage tot onbestaande slaagkansen voor cryopreservatie. In de praktijk wordt de tolerantie voor uitdroging bewerkstelligd door een voorbehandeling: de meristemen worden blootgesteld aan hoge suikergehaltes. Deze structuren dienen wel de strenge uitdroging te overleven die gepaard gaat met een succesvole cryopreservatie. Bij banaan zijn enkel meristematische cellen omnipotent en bijgevolg zijn meristemen de enige geschikte structuren om in te vriezen. Om diverse variëteiten successvol te cryopreserveren dienen de cellen een strenge uitdroging te overleven alvorens te worden ingevroren en moeten ze na ontdooien terug regeneren tot een volledige plant.

De K.U.Leuven was een van de pioniers om de mogelijkheden te verkennen om plantencellen te bewaren in vloeibare stikstof bij -196☌. Daarenboven lopen de planten het risico om tijdens de in vitro condities te muteren (somaclonale variatie). Het onderhouden en vermenigvuldigen van de planten is technisch, arbeidsintensief en houdt risico's in die eigen zijn aan menselijke handelingen. Het bewaren van plantvariëteiten onder in vitro condities gaat gepaard met een intensief beheer, waarbij de diverse individuele planten opgevolgd en onderhouden moeten worden. Het doel van de Bioversity International genenbank is om deze enorme biodiversiteit te bewaren op een verantwoorde en veilige manier en om plantmateriaal te verschaffen aan derden. Het laboratorium voor Tropische Plantenteelt herbergt, onder de verantwoordelijkheid van Bioversity International, de wereld in vitro collectie van banaanvarieteiten (Musa and Ensete spp.).

Markiplier presentable liberty